Abstract (DSC 00341)

Woest de baren
die slaan op het land,
golfbrekers ontmantelen,
ontwortelen uit los zand.

Onvermoeibaar fors
en wild woelt het water;
lak aan ’s mens vastheid
zal land tot zee maken.

LENNOX

Lennox

’t Was bij Lennox
in een afgelegen gehucht,
‒onze auto ging daar stuk
bij schemering‒ Lennox
ons geluk.

Vele uren later
stonden we weer op straat,
platzak, ‒Lennox had ons geld
en wij zagen niet meer helder.

Het licht ging langzaam uit,
alle kleuren verdwenen.